Skip to main content

Mensen met een beperking hebben heel gewone wensen

Mensen met een beperking hebben net als jij en ik dingen waar ze wel of niet gelukkig van worden. Veel geluk hangt af hoe iemand zich gezien voelt en hoe het contact met hun omgeving is. Gewoon bij Duurstede zet zich in om voor deze groep zonder stem een fijne en veilige woonomgeving te creëren.
We willen de eerste aspirant gewoners al graag aan je voorstellen.

Floor

Wie is Floor?

Floor is een vrolijke jonge dame van 32 jaar. Ze is sociaal. Zij doet graag dingen samen met anderen: wandelen, met vriendjes en vriendinnetjes naar het dagverblijf, helpen bij klusjes. Als zij rust wil, gaat zij op de bank kleuren of plaatjes plakken. Zij kijkt graag televisie; muziek of ziekenhuis programma’s met actie en sirenes. Floor houdt van dieren. Zij heeft drie honden, twee poezen en een aquarium.
De poezen zijn favoriet. Ze zijn lief, maar wel ondeugend. Floor shopt graag. Zij is dol op rugtassen en brillen. Dansen, gezelligheid en muziek zijn belangrijk voor haar.

Wonen en werken

Floor woont nu nog thuis. Overdag gaat zij naar het dagverblijf “de Regenboog” in Maarn. Hier heeft ze het erg naar haar zin. Het feestje begint al in de bus, met al haar vriendinnetjes eindelijk weer naar het werk. Zij gaat liever werken dan op vakantie. Op het werk maken ze kaarsen, halen glas en papier in de buurt op en doen boodschappen. Ook is er industrieel werk en helpt ze de juffrouw graag. Floor (en haar ouders) zijn er aan toe dat zij zelfstandig gaat wonen. Tot haar grote teleurstelling is zij afgewezen op een plek in Wijk bij Duurstede, waar ze heel lang op heeft gewacht. Hier wonen een heleboel bekenden van haar. Samen gaan zij elke dag naar het werk. Floor haar grote wens is een gezellige, veilige woonomgeving met vriendinnen en vrienden.

Loes

Wie is Loes?

Loes Oorschot is onze lieve dochter van 27 jaar oud.
Loes heeft nl een laag niveau, praat niet, is erg afhankelijk van anderen maar heeft een sterk karakter. Eigenlijk is voor haar altijd 1-1 begeleiding nodig.

Waar Loes nu woont

Loes woont nu thuis in haar eigen “Loezenhuis” in de tuin met haar eigen team en wat we zien is dat ze groeit en bloeit en we hebben haar nog nooit zo vrolijk, open en gezellig gezien.

Wat we haar zo graag gunnen

Toch zouden we graag voor haar woonomgeving hebben buiten ons huis om met gelijkgestemden dat ze niet altijd 1-1 hoeft te hebben, waar nodig wel maar ook de gezelligheid met elkaar hebben en elkaar kunnen stimuleren, dus altijd maar thuis wonen zou niet goed zijn.

Het hele verhaal van haar ouders

Graag wil ik u voorstellen mijn naam is Louise Krijnen, moeder van een prachtige dochter Loes Oorschot en wij zijn zeker al jaar of 8 op zoek naar een geschikte woonplek voor onze dochter , 27 jaar oud.
Zoektocht naar een mooie, veilige en geschikte woonplek blijkt erg moeilijk zo niet – niet te vinden voor deze doelgroep.
Loes heeft nl een laag niveau, praat niet, is erg afhankelijk van anderen en heeft een sterk karakter. Eigenlijk is voor haar altijd 1-1 begeleiding nodig.

Al aantal jaren zijn we met wat andere ouders op zoek naar een geschikte plek binnen de gemeente Wijk bij Duurstede.
Ieder kind is uniek is , met onze Stichting (ge)woon bij Duurstede willen wij nu met de doelgroep die zich aanmeld kijken:
wie is deze persoon, waar wordt hij/zij gelukkig van, wat zou hij/zij willen worden welke woonvorm past daarbij en welk werk/ dagbesteding.
Daarvoor hebben we deze Stichting opgericht om een woonvorm te bieden die past bij zorgvraag en past bij de persoon waarbij een omgeving creëren waar ze kunnen “groeien en bloeien” en midden in de samenleving staan, daar ook een onderdeel van zijn en ook wat kunnen betekenen binnen de samenleving. Daarvoor maken we met elkaar onder leiding van een orthopedagoog een Big Plan, waarbij ouders en omgeving van de persoon waar over gaat een dag lang bij elkaar zitten met een tekenaar om met elkaar inspiratie op te doen een om een visie te krijgen op de wenselijke toekomst, daarbij geïnspireerd door een inclusie-ideaal. Ze horen erbij en wij kunnen omgeving daaromheen creëren waarbij mogelijkheden hiervoor geboden kunnen worden. “Out of the box” denken.


Dus voor iedereen een appartement, op met zorg op maat.
Een woonomgeving met elkaar maken waarbij ook ruimte is voor gezamenlijk bij elkaar zijn, en een grote keuken (een centraal punt) waar er lekker gekookt wordt een belangrijk onderdeel van leven, waar groenten gehaald worden bij de Wijkse moestuin, we zoeken de samenwerking op van lokale bedrijven. En ook met en tussen de gewone samenleving, waarbij ook ouderen een plek hebben en ook starters zodat we naar elkaar omkijken en elkaar helpen.
We willen in samenwerking met Viveste en de gemeente kijken waar we alvast op korte termijn kunnen beginnen.
We willen laten zien dat zorg echt anders kan.

Loes woont nu thuis in haar eigen “Loezenhuis” in de tuin met haar eigen team en wat we zien is dat ze groeit en bloeit en we hebben haar nog nooit zo vrolijk, open en gezellig gezien.
We zetten zorg in op maat en ook werkt ze bij de boerderij de “zeven morgen” in Cothen waar ze ook 1-1 begeleiding krijgt.

Ze mag hier zijn wie ze is en ze volgen haar en ze kan op haar manier meelopen met alle werkzaamheden die daar zich voordoen en na afloop fietst ze met haar duofiets samen met de begeleidster weer vrolijk naar huis. Een topdag.

We zetten nu in op haar communicatie met picto’s gebaren verwijzers, dit om haar zoveel mogelijk tools in handen te geven dat ze ook zelf kan communiceren. Door de 1-1 begeleiding werkt dit fantastisch.

Toch zouden we graag voor haar woonomgeving hebben buiten ons huis om met gelijkgestemden dat ze niet altijd 1-1 hoeft te hebben, waar nodig wel maar ook de gezelligheid met elkaar hebben en elkaar kunnen stimuleren, dus altijd maar thuis wonen zou niet goed zijn.
We hebben Loes twee jaar geleden laten wonen in zorginstelling voor twee maanden en ze kwam toen weer naar huis totaal ontredderd en ontregelt omdat er niet goed naar haar gekeken werd en niet goed begeleid en er was te weinig tijd. Te weinig zich verdiept in wie Loes nu was en waar haar behoefte zat. Na twee maanden wilde ze daar niet meer naar bed en blokkeerde ze in alles, het heeft twee hele heftige jaren geduurd om haar weer te krijgen zoals ze nu is, weer vertrouwen heeft en weer vrolijk kan zijn en weer de wereld in kan.
Dus dit nooooit meer. Een goede les.